De afgelopen jaren was Pinnacle het roofdier dat andere prooien voor het maken van digitale media opslokte, van miro tot Fast en Steinberg. Maar er is altijd een grotere carnivoor, en Pinnacle ontmoette onlangs zijn gelijke in Avid. Vrijwel synoniem met videobewerking in professionele kringen, had Avid nog steeds geen invloed van de consument. Dus kocht het bedrijf Pinnacle, en daarmee het meest succesvolle videobewerkingsmerk voor consumenten ooit, Studio, dat de markt heeft geleid door videobewerking eenvoudiger te maken voor beginners.
Versie 10 is echter niet alleen een vernieuwing van de Avid-branding. In feite zullen de consumentenproducten nog steeds de naam Pinnacle behouden, terwijl Liquid Edition overgaat naar de Avid-nomenclatuur. In plaats daarvan markeert de nieuwe versie een volledige vervanging van de onderliggende motor. Het lef van de software is eruit geschept en vervangen door de realtime renderer van Liquid Edition. Maar de interface is vergelijkbaar met eerdere versies, met slechts een paar esthetische wijzigingen. Als je je kunt herinneren aan de originele Gold Disk Video Director waarop Studio was gebaseerd, heeft het algemene gevoel nog steeds veel gemeen.
Gebruikers van recente versies van Studio zullen dus geen moeite hebben om deze upgrade onder de knie te krijgen, maar ze kunnen zich ook afvragen wat er nieuw is. In de eerste plaats, met Liquid Edition eronder, kunnen effecten in volledige kwaliteit worden gezien zonder de noodzaak van renderen. De Liquid Edition-engine heeft het extra voordeel dat u formaten op dezelfde tijdlijn kunt mixen, zodat u bijvoorbeeld DV AVI's en MPEG naast elkaar kunt hebben. We plaatsten MPEG2-opnames van een JVC Everio-camcorder over DV met behulp van Picture-in-Picture, en Studio miste niets.
Ondanks dat we naar verluidt dezelfde weergave-engine hebben, vonden we Studio 10 echter niet zo vloeiend tijdens het afspelen als we gewend zijn van Liquid Edition. Enerzijds was het mogelijk om een superpositie-track met een Hollywood FX 3D-effect over een andere track af te spelen, beide met meer dan één filter toegepast. Maar het afspelen haperde af en toe zonder duidelijke reden, zelfs op ons dubbele 3GHz-testsysteem: een enkele 2,4GHz-processor is alles wat wordt aanbevolen door Pinnacle.
Met Liquid Edition eronder heeft Studio 10 een enorme hoeveelheid bewerkingskracht en effecten om een beroep op te doen. Afgezien van de realtime prestaties, is keyframing de belangrijkste functie, waarmee je filterinstellingen kunt variëren gedurende de duur van een clip. U kunt nu ook audio scrubben. Er zijn ook in totaal 18 nieuwe filters toegevoegd, waaronder luma keying, bewegingsonscherpte, RGB-kleurbalans en lichtregeling. Er zijn ook vijf extra VST audio plug-ins meegeleverd, waaronder de krachtige stereo echo en stereo spread filters.
Pinnacle Studio heeft een enorme bibliotheek met optionele effecten, maar met één groot nadeel. Je moet een aanzienlijk bedrag betalen voor de extra pakketten, die elk minstens £ 34 kosten. Als je ze allemaal zou kopen, zou je £ 50-bewerkingssoftware beginnen te wegen tegen bijna dezelfde kosten als Liquid Edition zelf. Je moet ook £ 6 betalen voor DivX-, MPEG4-, Dolby Digital- en MP3-uitvoer. Je krijgt echter wel vier Hollywood FX-pakketten bij de prijs inbegrepen, waardoor je veel meer vliegende vensters en video in 3D-vormen krijgt.
Het andere belangrijkste verbeteringsgebied met Pinnacle Studio 10 is de HDV-ondersteuning, die opnieuw alleen beschikbaar is in de Plus-versie. U kunt vastleggen met JVC- en Sony HDV-camcorders, wat in het VK voornamelijk Sony's HDR-HC1E betekent. We ontdekten dat het vastleggen van de HC1E naadloos werkte, maar het bewerken viel tegen. In tegenstelling tot Liquid Edition 6.1 en hoger, kon Studio 10 echt niet twee streams HDV in realtime mixen, hoewel het de tijdlijn zou kunnen schrobben. We ontdekten ook dat het toevoegen van een filter ervoor zorgde dat frames wegvielen. Dus hoewel Studio 10 beweert HDV te bewerken, raden we in plaats daarvan Ulead's MediaStudio Pro 8 aan voor meer bruikbare prestaties.