Solid-state opslag was vroeger onbetaalbaar en werd gehinderd door krappe capaciteiten, maar de markt is onlangs volwassen geworden. SSD's zijn nu levensvatbare alternatieven voor harde schijven, dankzij lagere prijzen, hogere capaciteiten en hogere snelheden.
Het is een snel evoluerend onderdeel van de technische wereld, wat betekent dat snelle innovatie de norm is. Het aantal nieuwe technieken en technologieën dat aanwezig is in SSD's betekent dat er veel is om op te letten bij het kopen van een schijf - het is zeker lastiger dan het kiezen van een harde schijf.
Herinneringen maken
Flash-geheugenchips vormen het grootste deel van een SSD en de vooruitgang op dit gebied heeft de grootste invloed op de prestaties en levensduur van de schijven die u koopt.
De meest recente technologische ontwikkeling werd in mei door Samsung geïntroduceerd in de vorm van 3D V-NAND. Dit markeert een grote verandering in de manier waarop SSD-geheugen is opgebouwd: in plaats van transistors in traditionele horizontale lagen te installeren, stapelt deze schijf ze ook verticaal.
Deze verandering betekent dat Samsung veel meer transistors kan inpakken zonder het productieproces te verkleinen, zodat de NAND geen last heeft van de prestatie-inefficiënties, stroomlekken en hogere kosten die gepaard gaan met kleinere procesknooppunten.
De 850 Pro maakt gebruik van een 40nm-proces – een archaïsch klinkende keuze in vergelijking met de sub-20nm-chips die in andere commerciële schijven worden gebruikt – maar dat is onbespreekbaar wanneer de verticale opstelling van de Pro betekent dat Samsung de luxe van extra ruimte heeft.
Deze innovatie betekent dat Samsung eindelijk vrij is van de ketenen van het najagen van kleinere processen. Dat is al jaren het pad van SSD-ontwikkeling, ondanks de voor de hand liggende nadelen: kleinere nodes betekenen betere prestaties, maar ze stellen meer eisen aan de componenten en verminderen het uithoudingsvermogen. Om die redenen zijn andere bedrijven, waaronder Intel, al op hetzelfde pad om de opslagtekorten te verbeteren.
Celverdeling
Het flashgeheugen in moderne SSD's is er in drie soorten: SLC, MLC en TLC. Deze acroniemen beschrijven het aantal bits dat is opgeslagen in de cellen die deel uitmaken van het NAND-geheugen, met single-, multi- en triple-level gebruikt in verschillende schijven.
Elk type NAND heeft voor- en nadelen. Cellen met één niveau hebben het beste uithoudingsvermogen en de beste snelheid, maar ze zijn duurder om te produceren, omdat elke NAND-cel slechts één bit opslaat en dus de opslagdichtheid lager is. SLC SSD's worden meestal gebruikt voor bedrijfskritieke pc's die enorme hoeveelheden gegevens lezen en schrijven.
De volgende stap, MLC, slaat twee bits per cel op. Dit maakt het goedkoper om schijven te produceren met dezelfde capaciteit als een SLC-equivalent, maar de levensduur wordt belemmerd.
Het verhoogde aantal bits in elke cel betekent dat het moeilijker is om onderscheid te maken tussen de toestanden, wat het uithoudingsvermogen vermindert: op atomair niveau zorgen hogere spanningen en frequentere veranderingen in het laadniveau ervoor dat de siliciumoxide-isolatie in de cellen bij een sneller tarief.
Triple-level cellen verhogen de capaciteit en verlagen de kosten nog meer, maar de prestaties en het uithoudingsvermogen nemen verder af. Deze nadelen betekenen dat MLC- en TLC-schijven niet geschikt zijn voor intensieve workloads, maar ze hebben voldoende uithoudingsvermogen en prestaties voor thuis- en gamesystemen - en over het algemeen zijn ze goedkoper.
Flash-geheugencontrollers beheren de interacties tussen de NAND-cellen en de rest van de pc. Ze verwerken niet alleen het lezen en schrijven van bestanden, ze beheren ook de onderhouds- en opschoningsprocedures van de schijven.
Veel SSD-fabrikanten sourcen controllers van externe bedrijven. Marvell is constant populair en controllers worden vaak ondersteund door aangepaste firmware waarmee verschillende delen van de prestaties van een schijf kunnen worden benadrukt.
Andere bedrijven ontwikkelen hun eigen silicium. Samsung produceert zijn eigen triple-core MEX-onderdelen en Intel produceert ook controllers van eigen bodem.
Wordt verbonden
Elke moderne SSD gebruikt de huidige SATA III-standaard om verbinding te maken met uw pc of laptop, en de maximale overdrachtssnelheid van 6 Gbits/sec is voldoende voor consumententoepassingen. Maar dit is ook op weg om te veranderen, en nieuwere connectoren kunnen binnenkort SATA vervangen.
De meest prominente momenteel is mSATA, dat al in veel laptops en op de meeste high-end moederborden wordt aangetroffen. Het is een SATA III-interface, maar, cruciaal, in een kleine ruimte geperst - de connector is slanker dan een SATA-stekker en de schijven zelf zijn meerdere malen kleiner dan normale SSD's.
Schijven die compatibel zijn met de mSATA-standaard zijn er in overvloed, maar ze worden nog steeds beperkt door de maximale bandbreedte van SATA III - een probleem dat belangrijker zal worden naarmate NAND-chips sneller en goedkoper worden.
Een nieuwe vormfactor, M.2, lost dit op door de SATA Express-interface – die zowel SATA III als PCI Express 3 ondersteunt – in een nog kleinere connector te proppen.
De maximale overdrachtssnelheid van 16 Gbits/sec overtreft SATA III, en M.2-schijven kunnen in verschillende lengtes en breedtes worden geleverd. Als er iets SATA zal vervangen, is het dit.
Hoe groot?
Dat is echter voor de toekomst. Ervan uitgaande dat u vandaag koopt, is de belangrijkste overweging misschien ook de meest banale: fysieke grootte. De meeste 2,5-inch SSD's die tegenwoordig worden verkocht, zijn 7 mm dik, maar een handvol is nog steeds de stevigere 9,5 mm. Deze dikkere schijven passen mogelijk niet in laptops die alleen de slankere onderdelen accepteren.
Kijk ook eens in de doos. Sommige schijven worden geleverd met afstandhouders om schijven van 7 mm groter te maken zodat ze in 9,5 mm-sleuven passen, en andere worden geleverd met adapters zodat ze in de 3,5-inch harde-schijfruimte van een desktop-pc kunnen worden geïnstalleerd.
Controleer ook de garantie. Sommige SSD's, zoals Samsung's 850 Pro, worden geleverd met royale tienjarige deals, maar meer betaalbare SSD's volstaan vaak met twee of drie jaar dekking.
Het laatste dat we zouden controleren voordat we een SSD kopen, is de uithoudingsvermogen. Uithoudingsvermogen wordt gemeten in gigabytes of terabytes, en deze metingen geven aan hoeveel gegevens naar de schijf kunnen worden geschreven voordat deze dreigt te falen.
Duurzaamheidsclassificaties in gigabytes geven over het algemeen de hoeveelheid gegevens aan die dagelijks naar de schijf kan worden geschreven, terwijl een terabyteclassificatie aangeeft hoeveel gegevens er tijdens de levensduur van de schijf kunnen worden geschreven - de garantieperiode.
Deze cijfers lopen enorm uiteen. De goedkope Crucial MX100 is geschikt voor een bescheiden werklast van 72 TB, terwijl de duurdere Samsung 850 Pro 150 TB heeft.
Beide cijfers zijn voldoende voor typische consumentenmachines, maar het is de moeite waard om op te letten bij werksystemen die te maken hebben met intensieve lees- en schrijfprocessen.
Wat is de beste SSD op de markt? Beoordelingen
1. Samsung 850 Pro 256 GB
Prijs bij beoordeling: £ 138 incl. btw
De marktleidende Samsung gebruikt innovatieve geheugenchips met een verwoestend effect. Klik hier voor de volledige recensie.
2. SanDisk Ultra II 240 GB
Prijs na beoordeling: £ 80 incl. btw
Een scherp evenwicht tussen prijs en prestatie zorgt ervoor dat dit een uitstekende budgetdrive is. Klik hier voor de volledige recensie.
3. Samsung 850 Evo 250GB
Prijs bij beoordeling: £ 110 incl. btw
Een prima mid-range SSD van Samsung. Gebruikt dezelfde 3D V-NAND-technologie als de 850 Pro, maar is aanzienlijk goedkoper. Klik hier voor de volledige recensie.
Het beste van de rest
4. Fujifilm HQ-PC 256GB beoordeling
Prijs na beoordeling: £108 incl. btw
Het eerste uitstapje van fotografiebedrijf Fujifilm naar SSD's is geen onderdeel van eigen bodem. Het is een rebadged Toshiba-schijf die 19nm MLC NAND gebruikt. De HQ-PC had een gemiddelde weergave in de meeste AS SSD-tests, en de goede prestaties in individuele ATTO-tests werden ondermijnd door mid-table-snelheden elders.
In Anvil was de sequentiële leessnelheid van 518 MB/sec van Fujifilm redelijk, maar de prestaties van kleine bestanden hadden eronder te lijden - in verschillende van de tests die we hebben uitgevoerd, was het ver onder het gemiddelde. De beste prestaties van de HQ-PC kwamen uit de tests op langere termijn. Het Iometer-resultaat van 5.475 lag dicht bij de uitstekende Samsung 850 Pro, en het PCMark8-resultaat van 4.991 was even indrukwekkend.
De prijs van £ 110 is echter veel te betalen voor dergelijke inconsistente prestaties. Een betere mid-range gok is de Samsung 850 Evo.
5. Cruciale MX100 256GB beoordeling
Prijs na beoordeling: £ 80 incl. btw
Crucial's £ 80-schijf komt uit op 31p per GB en met die maatstaf is het hier de goedkoopste SSD; die lage prijs heeft innovatie echter niet uitgesloten. Het is de eerste mainstream SSD voor consumenten die 16nm NAND gebruikt – geen verrassing, aangezien de schijf is vervaardigd door het moederbedrijf van Crucial, Micron. Het is echter een tweesnijdend zwaard, omdat het kleinere proces de prestaties kan verbeteren, maar ook inefficiëntie kan veroorzaken.
De MX100 bleek bedreven bij het lezen van bestanden, maar haperde bij het schrijven: in de leestest van AS SSD was het hoogste tempo van 519 MB/sec het op één na beste van deze groep, maar de 332 MB/sec voor schrijven liet het in de steek. Dit patroon werd herhaald in ATTO, waar de MX100 Samsung bijna betrapte bij het lezen, maar achterop raakte bij het schrijven van grotere bestanden. In Iometer was de totale I/O-score van 1.754 de slechtste van de groep.
De MX100 is dus goedkoop, maar de SanDisk is bijna net zo betaalbaar en produceerde een meer consistente reeks resultaten in onze tests, dus dat is onze favoriete SSD.
6. AMD Radeon R7 SSD 240GB beoordeling
Prijs bij beoordeling: £ 110 excl. btw
Deze schijf draagt het AMD-logo, maar is gemaakt door OCZ, eigendom van Toshiba. Het maakt gebruik van een Barefoot 3 M00-controller die vergelijkbaar is met de chips in de SSD's van OCZ en de 19nm MLC NAND-flitser van Toshiba.
Het sequentiële leestempo van AS SSD was hier het slechtst, en die slechte vorm ging door in ATTO - de leestests behoorden tot de langzaamste van deze groep. De R7 haalde het in schrijftests: de AS SSD sequentiële schrijfsnelheid van 497 MB/sec is de op twee na beste van de groep. Die schrijfsnelheid wordt echter belemmerd door inconsistentie; in ATTO's grootste test voor het schrijven van bestanden is de snelheid van 533 MB/sec van de R7 fantastisch, maar voor de kleinste bestanden zijn de prestaties zeer teleurstellend.
Het ergste van alles is echter de prijs: voor £ 110 is het een slechte prijs-kwaliteitverhouding op basis van de aangeboden prestaties.