Als je door de Netflix-catalogus hebt gebladerd op zoek naar de volgende tv-show om te binge, is het je misschien opgevallen dat de overgrote meerderheid van de meest populaire shows TV-MA heten. Waar staat MA voor en voor wie is de show gemaakt? Wacht even terwijl we MA en andere beoordelingen inspecteren die Netflix voor zijn shows gebruikt.
Geschiedenis van de tv-kijkcijfers
Het beoordelingssysteem voor films werd in 1968 ingevoerd, maar de tegenhanger van de tv-show zou de komende 28 jaar niet worden geïntroduceerd. In 1996, na de goedkeuring van de Telecommunicatiewet van 1996, beloofden leiders in de entertainmentindustrie om een dergelijk systeem te leveren. MPAA, NCTA en NAB leidden het initiatief en het systeem moest worden toegepast op zowel kabel- als tv-uitzendingen, met uitzondering van sport, nieuws en commercials.
Op 19 december van hetzelfde jaar werden de TV Ouderlijke Richtlijnen aangekondigd. Het systeem werd officieel gelanceerd op 1 januari 1997. Het was gemodelleerd naar het filmclassificatiesysteem. Een herziene versie van het systeem, met zes categorieën, werd op 1 augustus 1997 geïntroduceerd. Naast de beoordelingen werd het systeem uitgebreid met een set van vijf inhoudsbeschrijvingen.
De pictogrammen voor elke beoordeling en descriptor werden overgenomen. Ook werd bepaald dat het beoordelingssymbool aan het begin van elke aflevering van een beoordeeld programma gedurende 15 seconden zou worden weergegeven. Ten slotte keurde de FCC op 12 maart 1998 het voorgestelde beoordelingssysteem goed.
TV-MA-beoordeling op Netflix
De TV-MA-classificatie die je op veel Netflix-tv-programma's ziet, betekent dat het programma alleen geschikt is voor volwassen kijkers. De classificatie kan op verzoek van Netflix worden toegewezen door Netflix of de TVPG (TV Parental Guidelines).
De TV-MA-classificatie geeft aan dat een bepaald tv-programma grafisch geweld, grof taalgebruik, expliciete seksscènes of een combinatie daarvan bevat. Het is ruwweg vergelijkbaar met de NC-17- en R-classificaties voor films die zijn toegewezen door de Classification and Rating Administration van de MPAA.
Dark, Bad Blood en High Seas hebben bijvoorbeeld allemaal de classificatie TV-MA. Bij hen dragen veel van de originele Marvel-tv-programma's van Netflix de badge alleen voor volwassen publiek. Daredevil, Jessica Jones en the Punisher zijn prominente voorbeelden. Veel van de originele comedyshows van Netflix, zoals Easy en Orange Is the New Black, zijn ook gericht op een volwassen publiek.
Afgezien van de originele tv-programma's, streamt Netflix ook een grote verscheidenheid aan tv-programma's die door andere bedrijven zijn gemaakt. Black Mirror (die sindsdien een Netflix-origineel is geworden), Outlander en Breaking Bad, gemaakt door andere bedrijven en beschikbaar om te streamen op Netflix, worden ook beoordeeld als TV-MA.
Interessant genoeg presteren de tv-programma's van Netflix met de TV-MA-classificatie het beste en halen ze het grootste deel van de winst binnen voor het bedrijf. Bijgevolg krijgen dergelijke shows routinematig de grootste filmbudgetten en zijn er altijd nieuwe op volwassenen gerichte shows in ontwikkeling.
De waarheid is dat het grootste deel van de gebruikers volwassenen en oudere tieners zijn, dus de neiging naar meer volwassen inhoud is begrijpelijk.
Netflix-beoordelingen voor een jonger publiek
Netflix gebruikt ook een reeks beoordelingen voor programma's die bedoeld zijn voor jongere kijkers. Shows die geschikt zijn voor tieners hebben de classificatie TV-14. In de categorie Oudere kinderen vindt u de TV-Y7-, TV-Y7-VF- en TV-PG-classificaties, terwijl de programma's die bedoeld zijn voor kleine kinderen TV-Y- en TV-G-classificaties kunnen hebben. Hier is een woord of twee over elk.
- Programma's met de classificatie TV14 zijn niet bedoeld voor kijkers onder de 14 jaar. Je kunt grove humor, grof taalgebruik, alcohol- en drugsgebruik en sterk geweld verwachten. Licht suggestieve dialogen en thema's kunnen ook verschijnen.
- TV-Y7- en TV-Y7-VF-rated programma's mogen niet worden bekeken door kinderen onder de 7 jaar of kinderen die nog geen onderscheid kunnen maken tussen fantasie en realiteit. Als een show ook de VF-tag heeft, kan deze fantasiegeweld bevatten, zoals gevechten tussen gigantische robots, superhelden of fantastische wezens.
- De TV-PG-classificatie is bedoeld om programma's aan te duiden die matig geweld, suggestieve dialogen, bepaalde seksuele inhoud en ongepast taalgebruik kunnen bevatten.
- De TV-Y-classificatie is er voor programma's die geschikt zijn voor alle kinderen, ongeacht hun leeftijd. Shows in deze categorie zijn helemaal gericht op de jongste kijkers.
- TV-G-rated shows zijn oké voor alle kijkers. De inhoud van de show is echter mogelijk niet specifiek ontworpen voor kleine kinderen. Je moet in deze shows geen geweld, suggestieve thema's, seksuele inhoud, naaktheid of grof taalgebruik verwachten.
Inhoudsbeschrijvingen
Hoewel het beoordelingssysteem met zes categorieën als alomvattend genoeg kan worden beschouwd, bevat het ook een reeks inhoudsbeschrijvingen die meer gedetailleerde informatie bieden over de inhoud van het tv-programma. Dit zijn L, S, V, FV en D. Laten we ze allemaal eens bekijken.
- De L-aanduiding is er voor grof taalgebruik. Het is meestal aanwezig op het TV-14-niveau, hoewel sommige TV-MA-programma's het ook weergeven als grof taalgebruik in de show veel wordt gebruikt.
- Tv-programma's met de S-descriptor hebben seksuele inhoud. Nogmaals, je zult het eerder op TV-14 en TV-MA-shows vinden dan waar dan ook.
- D staat voor suggestieve dialoog. Bij veel TV-14-programma's wordt deze beschrijving naast hun beoordeling weergegeven. Suggestieve dialoog kan seksuele toespelingen en thema's bevatten die anders ongepast zijn voor een jonger publiek.
- De V-descriptor staat voor geweld. Shows gemarkeerd met V bevatten frequente en grafische geweldscènes. Ook alcohol- en drugsmisbruik vallen onder deze descriptor.
- VF staat voor fantasiegeweld. Shows met gigantische robots en fantasiewezens hebben vaak de VF-descriptor.
W is voor Afsluiten
Netflix gebruikt, net als elke andere uitzending, kabel of streamingdienst, het TVPG-beoordelingssysteem en descriptors om de kijkers te informeren over de aard van de show die ze gaan bekijken. Dus de volgende keer dat je het TV-MA-label ziet, moet je de show overslaan als je je ongemakkelijk voelt met grof taalgebruik, geweld en naaktheid op het scherm.
Hoe worden je favoriete Netflix-programma's beoordeeld? Bent u het eens met het TVPG-classificatiesysteem of vindt u dat het moet worden aangepast? Vertel het ons in de reacties hieronder.